శాంతి సతమ్ము దుష్టజన సౌఖ్యదమౌనని యండ్రు పండితుల్
భ్రాంతిని నొంది యట్లుగను బల్కిరి వారలు నమ్మబోకుడీ
శాంతిని గాకవా రిడు నశాంతిని నట్లుగ బోధజేయుచున్
శాంతిసతమ్ము శిష్టజన సౌఖ్యమె యిచ్చునుదప్పకుండగన్
శాంతి సతమ్ము దుష్టజన సౌఖ్యదమౌనని యండ్రు పండితుల్
భ్రాంతిని నొంది యట్లుగను బల్కిరి వారలు నమ్మబోకుడీ
శాంతిని గాకవా రిడు నశాంతిని నట్లుగ బోధజేయుచున్
శాంతిసతమ్ము శిష్టజన సౌఖ్యమె యిచ్చునుదప్పకుండగన్
సౌఖ్యమిచ్చును దప్పక సర్వులకును
శాంతి సతతమ్ము, దుర్జన సౌఖ్యదమ్ము
పరులు దుఃఖము తోడను బాధపడుట
దుర్జనసహవాసమ్మున దురిత మబ్బు
భీష్మద్రోణుల కావహంబు జరిగెన్ భీమార్జునుల్ గాంచగన్
భీష్మద్రోణు లనంగ గౌరవులకున్ బేరాశ యుద్ధంబునన్
చష్మాయుండెడు వీరవర్యులనుచున్,సంతోషమందుండగా
భీష్మద్రోణుల సంగరంబునగునేభీమార్జునుల్ జూడగా
చష్మాలేకయె యిట్లనె
భీష్మద్రోణుల సమరము భీముండు గనెన్
భీష్మద్రోణుల నెయ్యము
కూష్మాండపు విత్తువోలె గురుతర మగునౌ
వాలము లేకయుండగను వానరమూకల జెక్కు పుత్రునిన్
చాలును శిల్ప చెక్కడము శ్రద్ధగ బొమ్మిక పాఠశాలకున్
మేలగు జీవితంబునకు,మెప్పును బొందెద వంచు బల్కిశి
ల్పాల నొనర్చె ముక్కలుగ బల్లిదుడై జనులెల్ల మెచ్చగన్
వాలమురహి వానరముల
బాలుడు దాజెక్క శిలనుబంధువు మిగులన్
హేళన జేయుచు నాశి
ల్పాలను దునియలుగ జేసె పటువిక్రముడై
విసుగుం జెందక ప్రత్యహంబునిట దేవేరిన్ మనంబందునన్
నసమానంబగు రీతినిన్ దలచి యాహాహా యనంగానికన్
బసయౌనట్లుగ వ్రాయబూనుదును నాపద్యంబు లన్నింటినిన్
వ్యసనంబైనది మానకుంటిని సమస్యాపూరణంబయ్యయో
వ్యసనమిది సమస్యాపూరణా చరణము
సత్య మయ్యది జూడగ శంకరార్య!
లేని దినమది దుద్దిన మౌను మాకు
కనుల విందౌను గనిపించ దినము దినము
భరణము నీయలేదనుచు భర్తయె దానుగ గెంటివేయగా
మరణము గోరివచ్చినది మానిని నీవెటు లాదరింతువో
యరయగ దెల్సె నాకిపుడె హర్షకుమార! దయార్ద్రదృష్టితో
నురమునబెట్టుకొందువనియూపిరియుందెడునంతకాలమున్
భరణమునకు పీడించగ
మరుమాటల్ బలుకలేక మనసది మిగులన్
బరువై మమతలు సంపుచు
మరణమ్మును గోరివచ్చె మానిని గనుమా
ముద్దుల మూటగట్టునటు మోదము తోడను నీయయానగన్
దద్దయు సంబరంబడుచుదానది నాసిక కున్ దగన్ నిడన్
ముద్దుగ నాణిముత్తెమది ముక్కునజేరినజూచి మెచ్చితిన్
నద్దిర వారిసంతసమె యందరి డెందము లుల్లసిల్లుగా
పిల్ల కోరిక మేరకు నుల్లమలర
ధవళ కాంతుల మెఱయుచు దళుకులీను
నాసికాభరణము నీయ నారి యపుడు
ప్రేమతోడను ముక్కుకు పెట్టు కొనగ
నాణి ముత్తెము ముక్కుపై నమరి యుండె
పలువిధ పాపకార్యముల బాధితు జేయగ బూనువాడిలన్
తలపగ గ్రూరుడౌను,గురుదక్షిణ నిచ్చెడువాడు నమ్ముమా
యిలనజరామరంబగుచు నెల్లెడగారవమొందుచుండుచున్
బలువురిచేత మన్ననల వాసిగడించుచు బ్రీతినొందుగా
అరుదుగ నుండును భువిలో
గురుదక్షిణ నొసగువాడు,గ్రూరుండుగదా
నిరతము దుష్టుని వోలెను
బరులను బాధించునతడు పండితుడైనన్
గంగకు డెందమున్ జెడగ గానని చోటులు దిర్గుచుండుచున్
చెంగటనున్న గంగని సిసీయని రోసి మునింగె కాల్వలోన్
భంగము నొందు భామలిల వారల చేష్టల వారి భావముల్
మంగపతీ! గనంబఱగ మంజుల రీతిని దెల్పుచుందురే
గంగకు మతి చెడిపోవగ
గంగమ్మను రోసి మురుగుకాల్వను మునిగెన్
భంగము నొందిన వారల
భంగిమ లునునటు లెయుండు బరికింపంగన్
ఆనన మందుగల్గెగడు హర్షముశంకర! యొక్కసారిగా
భానుని గాంచినంతటనె,భానుడు బిట్టు వడంకెభీతుడై
కాననమందుగల్గు పులి గ్రామపు మధ్యన గానిపించగా
మేనున జూడనయ్యెడను మీదికి రోమము లన్నియున్ నెగన్
కోనలు గొండలు దాటుచు
పూనకమది వచ్చునట్టి పురుషుని వోలెన్
వేనయగారములయలరు
భానుని భానుండు గాంచి వడవడ వడకెన్
వద్దుర వద్దురాభరత! పండుగ జేయగలేనుగావునన్
వద్దని యెంతవేడినను వచ్చెడివాడెస్తుతింపనర్హుడౌ
పెద్దలయందునన్ మిగుల పేర్మియు గారవముండు గావుతన్
ముద్దులుమూటగట్టునటు మోదము తోడనువచ్చెనేసుమా
ఇద్దరము రోగయుతులము
వద్దుర జోగయ్య యిచటపని లేకుండన్
చద్దుల మూటను బట్టుకు
వద్దన్నను వచ్చువాడె వంద్యుండుగదా
రాగముగల్గియున్ శివునిరంజిలజేసెడుఋభక్తిధారనున్
ద్రాగెడు వారలెల్లరకుదానగు నెప్పుడు రామరక్షయై
భోగము లన్నియున్ వదలి పూర్ణమనంబున నెల్లవేళలన్
ద్యాగయ,రామదాసులిల ధార్మిక వృత్తిని రాముగొల్చిరే
పీక నిండిన సారాయి పెదవిజేరి
యెంత తిట్టిన గొట్టిన నెంత వాగ
వారి జోలికి వెళ్ళరు బంధు గణము
త్రాగుబోతుల కదియె శ్రీరామ రక్షభొ
వినయముతోడ మర్కటము వేనకువేలుగ సంతసంబునన్
మననము జేయుచున్ మదిని మైధిలి భర్తను ,రాళ్ళువేయగా
ననువగు వారధిన్వలెను నడ్డుగ నేర్పడెగాదె చూడగన్
వనధికి సాగరమ్మునకువార్ధికి నబ్ధికి నంబురాశికిన్
మననము జేయుచు రాముని
వినయముతో కోతిమూక విసరగ రాళ్ళన్
ననువగు వంతెన యాయెను
వనధికి సాగరమునకు లవణశరనిధికిన్
అంతయు మిధ్యయె పుడమిని
సంతును నిక నాలుమగల సంబంధమునున్
వింతయె,నగుచోనెటులుగ
సంతాపముదెల్ప నొప్పు జన్మదినమునన్
ఆపగరాని దుంఖమిడి యాప్తుడు సద్గుణు డంతమొంద,సం
తాపముదెల్పగాదగును దప్పక,జన్మదినమ్మునన్ సఖా!
పాపము జేయనెప్పుడును భద్రము జేతును నంచు నాభవున్
బ్రాపును గోరుచున్ భువిని రక్షణ నిమ్మనిఋవేడుకొమ్మికన్
వనితం బోల్చగ నొప్పునాకవితతో వారింపనొప్పున్ గవీ!
వనితం బోల్చగ న్యాయమే కవితతో వారింప వీలయ్యెనే?
వనితల్ సూడగ సౌకుమార్యమును భావావేశ చిత్తంబుతో
ననయంబబ్బుర మైన యాకవితలభ్యాసంబు గావించుటన్
వినుడీ విషయము శారద!
వనితయు మఱి కవితయనగ బహు కోమలముల్
కనుకను బాడియె యీయది
వనితా కవితలను బోల్చ బాడియె సుకవీ!
క్రూరుల శిక్షకు శ్రీపతి
కారాగారమున బుట్టెగద,కర్ణుండే
వీరుడు భీభత్సునితో
బోరుసలిపి పరమపదము బూర్తిగ బొందెన్
శ్రీరామా కరుణించ వాయిక ప్రభో సీమాంధ్రవారిన్ దగన్
వారీరీతిగ నిచ్చుచుంటిరి యిటన్ వారింప వీలుండునే!
కారాగారమునన్ జనించెను గదా కర్ణుండు గాంధారికిన్
నౌరాబంధము జెప్పరానిది గదా కర్ణుండు గాధారికిన్
తెలివి రవంత లేకయె సుధీవరుడన్న ప్రశస్తి నందితిన్
తెలివి యొకింత లేదనుచు ధీరతబల్కితివమ్మ! కానినా
బలుకులు విశ్వసింపుచును భక్తిని శంకరు వేడుకున్నచో
దెలివది వచ్చి శీఘ్రము,సుధీవరుడన్న ప్రశస్తి సత్యమౌ
తెలివి రవ్వంత లేని సుధీవరుండ!
తెలివి తేటల తోడను మెలగుమయ్య!
సంతసింతురు బంధువుల్ సక్కగాను
తెలివి హీనుని జూతురు చులకనగను
చదువేరీతి నొసంగు మానవులకున్ సంస్కార సౌశీల్యముల్
చదువే యిచ్చును నేర్వుమా కమల! సంస్కారంబు సౌశీల్యమున్
విదితంబేయిది నీకు వేరుగను సమావేశంబు గావించినీ
మదికిన్ జెప్పగ జాలనేనిపుడు సామాన్యంబు గుర్తించుమా
చదివితిరిగ మీరిట్లుగ
చదువగ సదసద్వివేక చతురత కలుగున్
విదితమయయి యిటులంటిరె!
చదువిచ్చునె మానవులకు సంస్కారమ్మున్
కానగ దెలిసెను రమ్యా!
మానిసి మానుషము వీడి మర్కట మయ్యెన్
నౌనని,జెప్పక తప్పదు
మానిసి మానిసి గనుండ మగటిమ యగునున్
దృగ్వ్యాపారమె యంచు దానెఱిగి సంతృప్తిన్సిన్సు వర్జించు నా
వాగ్వ్యాపారము లేనివాడె బుధుడై ప్రఖ్యాతినందున్ గదా
వాగ్వ్యాపారము జెల్లదెచ్చటను నోభామా దగన్ నేర్వుమా
వాగ్వ్యాపారము మాని చేరుమ యికన్ వారాణసీ యంగడిన్
దుగ్వ్యాపా రంబౌ సుమ
వాగ్వ్యాపారమ్ము, లేనివాడె బుధుండౌ
వాగ్వ్యాపారంబుల జల
వాగ్వ్యాపారంబు వలదు భరణిని వినుడీ
సోకులు మానుచున్ యువత సౌఖ్యము తోడను నుండగోరుచో
దేకువగల్గి వారలిక ధైర్యము తోడను మెల్గుచుండినన్
శ్రీకర సంపదల్ దరికి జేరును శంకరు సత్కృపన్ సుమా
మీకును మీకుమీకుమఱి మీకును మీకును మీకుమీకునున్
ముక్కు నోరును నిరతము మూయకుండ
దేశ సంచారమయ్యది తీవ్రమైన
ప్రాణ హానిని గలిగించు భవ్యులార!
మీకుమీకును మీకును మీకుమీకు
పరధర్మంబిడు భీతినంచుహరిదా పల్కెన్ గదాగీతనన్
మరియీ మాటలు బల్కగా దగునె భామా!నీకు నేమాయెనే
పరధర్మంబిడు శ్రేయమంచు హరియే పల్కెన్ గదా గీతలో
యిరవు బొందనీ మాటలాడగను నేదేనింగలంగంటివా?
పరధర్మం బిడు భయమని
హరియే చెప్పంగగీతయందున భామా!
తిరకాసు మాటలీయవి
పరధర్మమె మేలని హరివలికెను గీతన్
ఎంచగ లెక్కకున్ శతము మీరిన ఛేదినృ పాలునిన్
త్రుంచెను కృష్ణుడాగ్రహముతోడ,కుచేలుని యాశలన్నిటిన్
మంచిగ గూర్చెనాజగము బాలన జేసెడు నందపుత్రుడే
యంచిత భక్తినిన్ గొలువ యాయువు సంపద నిచ్చుదప్పకన్
అడుగుచు నుంటిని జెప్పుమ
బడుగుంవలె మాటలాడ భావ్యమె జ్యోతీ!
బిడియము లేదే యిటులన
చెడెనయ్యో కృష్ణుచే గుచేలుని యాశల్
నానీ! కంటివె,యిత్తురెప్పుడు మఱిన్ నారంబుగానచ్చటన్
తేనీరే,యిడనొప్పుదేవళములో దీర్ధంబుగా నెప్పుడున్
మాన్యంబౌ తులసీ రసంబును నికన్ మందుంగ జీరంబునున్
బానీయంబుగ నీయ పొందురుగదా భక్తాళి కైవల్యమున్
ప్రాణంబు నేటి యువతకు
తేనీరే,తీర్ధమగును దేవునిగుడిలో
పానకము,తులసిజలములు
శ్రీనాధుని కిష్టమైన చెఱకు రసమ్ముల్
తమకం బొందిన మానసంబునయి తాదాత్మ్యంబుతో నిద్ధరన్
మమకారంబును బొంది మొక్కలనుదామాన్యంబుగాబాతుచో
దమకుందాముగ గొయ్యిత్రవ్వుకొనుటే తధ్యంబుగా మేలగున్
రమయుం సంతస మొందుచున్ నిడును నార్యాసంపదల్ మెండుగా
మొక్క నాటెడు ఫలితమ్ము బొందగోర
గొయ్యి దమకుదామే త్రవ్వు కొనుట మేలు
ఫలిత మెటులున్న జేసిన భవ్యు డెఱుగు
నేది యెవరికి యర్హతో యిచ్చు నదియ
వితరణ బుద్ధితోడనిల వేలకువేలుగ దానమీయగా
బ్రతిదిన మట్లు జేయగను బాడియు పంటలు సొమ్ము లన్నియున్
నితరుల బాలికింజనగ నించుక లేమికి భీతు డై దగన్
మతిసెడినట్టి వారలకు మాధవుడేనిజమైన దేవుడౌ
ఆర్జిత మిసుమంతయులేక యవని యందు
పొట్ట జేతబట్టి తిరిగి పొందలేక
గుప్పె డన్నమ్ము నెచటను ,గుండెపగిలి
మతిసెడిన వారి దైవము మాధవుండు
చంపెను రాఘవుండు దన సఖ్యము గోరు విభీషణునున్ గ్రుధన్
నింపగు లంకనున్ గెలిచి యిచ్చెవిభీషణుగైవశంబుగా
చంపుట రాఘవుండకట సాధ్యమె చెప్పుమ నీవయిత్తఱిన్
బెంపును జూడు రామునిట భీకర మాటలు న్యాయమే రమా!
రామ చంద్రుడ యెవరిని రణమునందు
చంపెననిబ్రశ్నింప పలికె జట్టు నిటుల
చంపెను విభీషణుని రామచంద్రుడలిగి
యేమి చదువులు నేర్తురొ?యేమొ వీరు
కడుకఠినమనస్కులగుచును
విడువక బంధుగణములను వేధించంగన్
బడతులు కితాబు నిచ్చిరి
దుడుకడు కాపురుషుడులిపి ధూర్తుడు ఖలుడున్
విడువక యెల్లవారలను వేదనకున్ గురిజేయ యాతనిన్
దుడుకడు దుర్జనుండులిపి ధూర్తుడు కాపురుషుండు నీచుడున్
గడుకఠినుండునా యనుచు గాంతలు చెప్పులు వేసి వానిపై
విడువుము గ్రామమంచు నికవేగమె పొమ్మనిరందఱు
ఎడపక విష్ణునామమును నెల్లపుడంచితమౌవిధంబుగా
నడరిన భక్తి గల్గుచును హర్షము నొందెడుఫక్కి బల్కునా
తడుధర బుణ్యవంతమును ధార్మికులందున గారవంబునున్
చెడనిది,పాంచభౌతిక విశిష్ట శరీరమె సర్వ మంతమౌ
ఎడదను శివునిం దలచుచు
నడలిన దగు భక్తితోడ నారాధించన్
నిడుములు గలిగిన నెపుడును
చెడదుతనువు సర్వముగన జెడుతధ్యముగన్
కామిత వస్తువెల్లయును గౌరిని గూరిచి నిష్ఠతో ధరన్
నోములునోచి పొందితిని,నూత్నములౌ దురవస్ధలెన్నియో
మామకు మారునున్ వలచి మంచిగ బెండ్లియాడగా
కామపిశాచియై పలువికారపు చేష్టల బొందితిన్ సుమా
జన్మదినశుభ సమయాన శంకరుండ
ప్రత్యుత్తరంతొలగించుయాయు రారోగ్య సంపదల్ హర్ష మొదవ
యిచ్చు గావుత శంకర! యిహమునందు
వందన శతము లీయవి యందుకొనుము