శ్రద్ధాంజలి

లేవు  లేవాయె  యిక మాకు  లేవు  నీ వు
ఎచట  కేగితి నీ వయ్య !  యిచట  నుండి
వత్తు  వెప్పుడు  మము జూ డ ,వత్తు విపుడ !
యెదురు  చూతుము  నీ కోస  మిచ్ఛ తోడ .

కాన  రానట్టి  దూ రంబు  గడచి నావు
కాను పించుమ  యొక సారి ,కాంచి  నిన్ను
సేద దేరుదు  మో సామి ! చింత  నుండి
రమ్ము  మఱి నీవు  రయముగ  నిమ్ము  గాను .

బంధు ప్రీ తిని  గలిగిన  బాంధ  వుండు
స్నేహ సంపద నొందిన  చెలియ  కాడు
భువిని  మంగళం  పలి కుల     భూ ష ణుం డు 

కల్ల  కాదిది  నిజము నే  బల్కు చుంటి .

మాయ  మర్మము  లెరుగని  మనిషి వీ వ !
మత్స రంబును నీ కిసుమంత  లేదు
సాటి  మనుజుని  మనిషి గా  సాకి నావు
సాటి  యెవరయ్య ! నీ కిల  సాటి యెవరు ?

పిలుతు వెప్పుడు మమ్ముల బ్రీతి తోడ
పలుక రింపులే కరువౌను !పరమ పురుష !
చివరి సారిగ నినుజూడ జేర నైతి
నెంత దురదృష్ట వంతుడ నిలను నేను

ఏమి నేరము జేసితి మింత లోన
మమ్ము లవిడిచి పోతిరి ? రమ్ము సామి !
నారి కేళ పు  వృక్షము  కార ణం బ ?
నీదు మరణము నకిపుడు  నిజము గాను

ఆట లాడుచు  మేమంత యలసి పోయి
దప్పి గొనగను  దయతోడ నప్పు నిచ్చి
దప్పి దీ ర్చె డి  వాడవు ధర్మ శీల !
మిన్న యగునాయు పకృతిని నెన్న తరమె ?

అమర లోకంబు  జేరితి వయ్య ! నీ వు
అమరు లందఱు  నిను జూచి  యాద  రించ
మసలు  గొనుమయ్య ! యక్కడ  మాన్యు రీ తి
వంద నంబులు నీకివె  వంద లాది

మీ తో  గడిపిన  రోజులు
చేతో  మోదంబు  గలిగె  చిన్మయ రూ పా !
మాతో బలికిన  బలుకులు
నెంతో విలువైన  వయ్య ! యెంచగ  నిపుడున్ .

సకల శుభములు గలిగించు  శంక రుండు
మరల జన్మంబు లేకుండు  వరము  నిచ్చి
పుణ్య లోకాలు  జేరగ  ననుమ తించి
యొసగు శాంతిని నాత్మకు నొప్పు గాను


మీ రు లేనట్టి  లోటును  మేము దీ ర్చ
లేము , భార మంతయు  నిక నా మురహరి
చూచు కొను నయ్య ! నిజ మిది ,లేచి యికను
అందు కొనుమయ్య ! శ్రద్ధాంజ లందు కొనుము
---------------------
అశ్రు పూర్వక  నయనాలతో .........    
పోచిరాజు సుబ్బారావు