అమ్మను మించిన దైవము
ని మ్మహిలో గానరాదె యెం దున వెతకన్
అమ్మయె తొలి గురువాయెను
అమ్మకు జేజేలు గొట్ట హాయిని నిచ్చున్ .
అమ్మకు నాన్నకు నతులివె
అమ్మా! యన కరు ణ జూ పి నాదేవతయున్
కమ్మని మాటలు రక్తిని
ని మ్ముగ బోధించె మాకు నిలలో మనగన్ .
అమ్మ ! నీమాట రామాజ్ఞ యనుచు దలచి
వేగ జేయుదు మఱి నీవు బ్రీతి తోడ
మమ్ము జూడగ నొకసారి రమ్ము దయను
నెదురు చూతుము నీకొఱ కి పుడు నిరతి .
ఎదురు చెప్పను నీ కెపు డెచట నైన
నీవు చెప్పిన దానినే , నిజము నమ్ము
మాచ రింతును దప్పక హర్ష మొదవ
కాన వేవచ్చి యొకపరి కనుము మమ్ము .
వేడు చున్నను నింతగా వీసమైన
గరుణ జూపవా ?మామీ ద పరుల మైతె ?
కాదు కాదమ్మ పరులము కాదు మేము
నీకు బుట్టిన వారమే నిజమునమ్ము
కనిక రంబేని మామీ ద కలుగు నెడల
సంతసంబది మాకును సంతు తతికి
నొప్పు విధముగ మఱి నీవు నిప్పు డిటకు
వచ్చి పోవమ్మయొక తూరి ప్రమద మలర
ఇరువది యొకటవ తేదీ
మఱు వక యోమాత ! రమ్ము మన గృహము నకున్
మరి నా శక్తిని గొలదిని
నరిసెలు నిక జాల యెన్నొ నాహా రింతున్ .
నీవు రావేని యి క నేను నిలుప జాల
బ్రాణ మిప్పుడు ,మఱి నాకు పరమ శివుని
నాజ్ఞ యొక్కటి శరణము యముని జేర
చింత జేయవ ?నాగూర్చి సుంత యైన ?
అమ్మా! యె క్కడ నుంటివి?
యి మ్మా యి క నీ దు నాజ్ఞ నిపుడే వత్తున్
సొమ్ములు నాస్తులు నన్నియు
వమ్మే నిక నీవు లేక, బాపల కిత్తున్
No comments:
Post a Comment