వంద తప్పులు సేయగ చేదివిభుడు
క్రుద్ధ మనసున గృష్ణుండు గ్రూరుడగుచు
మేన యత్తకు నిచ్చిన మనసు గడువ
శిరము ఖండించ ముదమొంది రుర్విజనులు
తలనఱుక గాంచి మెచ్చిరి తగిన పనిగ
సన్నని దేహముంగలిగి చక్కటి రూపున లేవయస్సునం
దున్నను గాంచి దోచితివెయుల్లములంచు వచించి రెల్లరున్
నన్నువ గల్గియుండునెడ నాదరమొప్పగ స్నేహభావమున్
మిన్నగ జూపునందరును మేదిని సాజముచింతజేయగన్
సన్నని కాకర కాయలు
నున్నగ పైదొక్కదీసి నూనెను వేచిన్
చెన్నున వండగ చిరుచే
దున్నను గని దోచితివనిరుల్లం బులనే
ఆహా! యేమని జెప్పుదు
నూహకు నందకను వచ్చె నుస్సురు గొలుపన్
బాహాటమ్ముగ వెంటనె
రోహిణి వచ్చుటను గాంచిరోసెను శశియే
బడుగు జనంబు లందఱునుభద్రత గోరుచు దూరముండుచో
గడుహితమబ్బులే,గ్రహణ కాలమునన్ భుజీయించు వానికిన్
గడుపున నొప్పి వచ్చుచును గానగ రానిది రోగమేదియో
మడియగ జేయునంచు ననెమంతెన రామయ వెజ్జు వింటిరే
మంత్ర పారాయణ ముజేయ మదిని నిలిపి
హితముగను గ్రహణమున,భుజించువాడు
కడుపు సంబంధ రోగముల్ గనుచు,బాధ
నొందు నుగలగా లమతడు విందు లేమి
భోగా సక్తుడు రాగబద్ధుడు గనున్ మోక్షమ్ము వేగమ్మునన్
భోగాసక్తుడు బోవు రౌరవము దాభోగమ్ములన్ మున్గుటన్
రాగాసక్తుడు దాగనున్ దివి హృదిన్ రాగమ్ము నాలాపనన్
వేగంసంతస మొంది దేవతలొగిన్ వేదీవనల్ నీయుటన్
రోగాల బారి పడునట
భోగాసక్తుండె,మోక్షమును బొందుగదా
భోగంబులు విడనాడుచు
నంగజహరు సేవనమున నార్తింగల్గన్
కరమును మోహము గలుగగ
గిరిజే దాజేరి కృష్ణు గిరిధర!వినుమా
హరుని నొడబరచి యేనా
విరహము బాపుమని గౌరి వెన్నుని వేడెన్
నిరతము రాజశేఖరుని నెమ్మది భావనజేయు గౌరి దా
హరునికి భార్య,యౌ టకునె నార్తిని ఘోరపపంబు జేసియున్
హరికిని బల్కె నిట్లుగను నాభవుతోడను జెప్పి యిప్పుడే
విరహము బాపవే యనుచు వెన్నుని వేడెను గౌరి తప్తయై
వాసుకి త్రాడుగా నునిచి పాలసముద్రము జిల్గగా సురల్
లాసము రీతినిన్ మిగుల రావము జేయుచు గాలకూటమే
భాసిల,యంతటన్ వెఱచి వాసవు డాదిగ సర్వులున్ గనన్
రాసుధ యంచునా యజుడు రంజిలు నట్లుగ బంచెవారికిన్
అన్నమయ్య జయంతి పద్యములు.
(రచన: పోచిరాజు సుబ్బారావు.)
పదములు పాట లింకఁ బలు బద్యము లన్నియు శ్రీనివాసుపై
ముదిరిన భక్తి తోడ నిల మోదము తోడను వ్రాయ నందుకే
పద కవితా పితామహుఁడు భవ్యుఁడు నాయెను లోక మంతటన్
ముదము సెలంగెఁ జేయఁగను పుట్టిన యట్టి దినోత్సవమ్మునున్ 1.
వేంకటేశుని నరసింహు వేలుపులను
సన్ను తించుచు భక్తిని శ్రద్ధ తోడ
వేల కొలఁదిగఁ గీర్తనల్ బ్రియము తోడ
నలరి పాడెను రచియించి యన్నమయ్య 2.
చంద మామ రావె జాబిల్లి రావె నా
బంతి పూలు దేవె పాట లిట్టు
లన్ని యు మన భాష కమిత గౌరవ మిచ్చెఁ
దెలుఁగు పదము లలరి తీయ నగుచు 3.
రాగి ఱేకుల మీదను రమ్యముగను
జెక్కి యుంచిరి భద్రమ్ము సేయఁ దలఁచి
యన్న మాచార్యులకు నరయంగ సాటి
జగము నందుఁ గన్పట్టరు సత్య మెంచ 4.
మతులను బోవదోచునట మాన్యులకైనను జేయు గీడునున్
సతతము భార్యతో గొడవ,సంతస మిచ్చును భర్తకెప్పుడున్
వితరణ బుద్ధి గల్గుచును బేదల జీరుచు నన్నమిచ్చుచో
గతమును మర్చిపోవుచును గారవ మొప్పగ నుండ మేలగున్
అతులిత ధన సంపాదన
సతతము సంతస మొసంగు,సతితో గొడవల్
సతమున్ జరుగుచు నుండును
మతములు భిన్నం బులైన మామూలేగా
వేడుక నొందునట్లుగను బెండ్లిని జేయుదు నీకుబావతోన్
వీడుము శోకమున్ నికను వెళ్ళి బజారున పట్టుబట్టలన్
వేడుకమీరగా గొనుము బ్రేమగ నౌదువు నాదు చెల్లికిన్
కోడలి వంచు నొక్కరుడు గూతురి తోడ వచించె నెమ్మదిన్
ఏడవకుము నాసోదరి
కోడలివని పల్కె నొకడు గూతురి తోడన్
వేడుకగ బెండ్లి జేసెద
వీడుమ యాబెంగ నికను బ్రియతమ పుత్రీ!
విటులకు తావళంబులుగ బేర్మి గనెన్ బడులెల్ల తావులన్
నటనట యుండవచ్చు నెమొ,యంతట యుండవు నిశ్చయంబుగా
కుటిలపు టొజ్జలుందురుగ గొందఱు వారలు గారణంబుగా
నిటులుగ జర్గుచున్నవని యెంతయొ నమ్మకముండె గాద?భో!
కుటిలపు టొజ్జలు గలుగుత
విటులకు దావలము లయ్యె విద్యాశాలల్
నటియించి ప్రేమ తోడుత
దిటముగ దావలపు రేపి తీయగ పలికిన్
ధీరత్వంబును జెప్పి నభయం ధీరుండవై యుండుమా
హారం బిత్తును డేగ కియ్యెడను నాయంగంపు మాంసమ్మునాన్
క్రూరుండై శిబి ఖడ్గమున్ గొని వడిం గోసె గపోతమ్మునే
క్రూరుండై శిబి ఖండించె బారువమును
ననగ బాడియే యిచ్చట యార్య! మీరు
చేర దీసి యభయమీయ శిబిని మెచ్చు
కొనిరి యింద్రాగ్ను లాతని దాన గుణము
ప్రమద మనంబు నొందుచును బార్ధునితోడ ను
ధర్మరాజనెన్
విమలపు మానసంబున నబేర్మిని నాదగు మాట చెప్పుమా
సమరముమాని రాజ్యమున శాంతిని గోరె, సుయోధనుండహో
కుమతిని నీచ్చగించడెమొ కూర్మిని నచ్చువిధంబు జేయుమా
సమరమును మాని కురురాజు శాంతి గోరె
ననుట చిత్రము దుర్బుద్ధి యైన వారు
శాంతి గోరరు గోరు నశాంతి నెపుడు
వంశ నాశమ్ము జరుగును వారి వలన
బాలురు వీవ యిర్వురును వీవన తోడను శక్తి మించియున్
గాలులు తీవ్రమై విసరె గాని చలింపవు వృక్షశాఖలే
బాలుర శక్తి చాలకను బాదప శాఖలు నూగకుండెనే
గాలులు తీవ్రమై నయెడ గాలికి వంగును శాఖలన్నియున్
చిన్న చిన్నగా మొదలయి చెట్లు పడెడు
గాలి విసరెను ,వృక్షశాఖలు గదలవు
పిల్ల గాలుల కెచటను బెద్దగాను
బెద్ద గాలులు వీచిన విరిగి పడును
తేనెల తీపిబో లుచును దీయటి రాగము లాలపించుమో
గానశి ఖామణీ! యునికి కానగ నిమ్ముమ,చెట్ల చాటులన్ గానము సేయు నిన్ను గనగానగునే పికమా!కలధ్వనీ!
వీనుల విందుజే యుమము బ్రీతిగ గానము నాలపించుచున్
మధుర మోహన రీతిని బధిరులకును
హృదయ ముప్పొంగ జేయునీ హ్లాద గొంతు
తీయ తీయని రాగాలు దీయు చుండి
గాన మొనరించు పికమ!నిన్గాన నగునె
సంద్ర లంఘనము నొనర సల్పి హనుమ
లంక జేరగ నతనిని రక్కసు లట
నిప్పు వెట్టగ దోకకు భవనములను
సంయ మనమును గోల్పోయి సరగు గాల్చి
మాన ధనమున నున్నట్టి మైధిలి గనె
జనకుని జంపినట్టి గుణశాలికీ మ్రొక్కెదరెల్ల సజ్జనుల్
కనుమరు గాయెనే భువిని గావగ దండ్రిని ధైర్య శాలురల్
జనకుని జంపు వాని గుణశాలిగ బల్కుట చిత్రమే గదా
వినగను రోత పుట్టె నిది పేలగ మాాారెను లోకమే సుమా
మరణ శిక్షను విధింత్రు దొరలు సుమ్ము
జనకు జంపిన వానికి,జనుల నతులు
శాశ్వ తంబుగ నుండును సజ్జనులకు
వారి మంచియే వారిని బ్రస్తుతించు
: రాజగు గీర్తిమంతుడట రక్తిని వేటను జంతుజాలమున్
నైజపు వృత్తినిందునిమి నారముగ్రోలగ మౌనిశాలకున్
రాజసమొప్పగా జనగ రమ్యులు శిష్యుల ధర్మవృత్తికిన్
రాజుముదంబునొందుచు ను లాస్యముఖంబున మౌనికిట్లనెన్
ఓముని వర్యుడా!నతులు నుత్సుకమాయెను ,దృప్తినొందితిన్
నీమము దెల్పుడీ యనివి నీతుల గోరగ నిట్లు బల్కిరే
మేమవి చెప్పలేమిపుడు మీరలునేరుగ దెల్సికోదగున్
మామక వృత్తి మాగురువు మాటను దప్పక యాచరించుటే
అనవిని కీర్తిమంతుడును నాదరమొప్పగమౌనితోననెన్
మునివర!చెప్పుధర్మములుమోదమునొందగనాదునుల్లమున్
వినగను వేగిరంబడెనువీనులురెండునునొక్కసారిగా
ననితరధర్మముల్ మఱిమహామహోజ్వలపుసూక్తిరత్నముల్
అనవిని యావశిష్టుడును హర్షము నొందుచు బల్కె రాజుతో
వినుమిది కీర్తిమంతుడిక వేకువ జామున తాన మాడుచో
ఘనముగ బ్రీతినొందు నట కంసవిరోధియె గల్ల గాదు సూ
ననయము దానముల్ నిడిన హర్షము నొందడు స్నాన మాడకన్
అంతట యామునీశ్వరుడు హర్షము నొందుచు రాజుతోననెన్
నెంతయొఙ్ఞానవంతుడవె యిందులకీ పరిప్రశ్ననీ మనో
చింతనకాలవాలములు ,చిన్మయుడా హరిగాధలన్ నికన్
అంతముకానివైయలరునాశ్రమ ధర్మము లిచ్చగించుమా
ఆనందించితి కీర్తి మంతుడ!యికన్ హ్లాదంబునొందంగగా
నేనున్ జెప్పెద సావధానపుమతిన్ నేర్వంగ యత్నించుమా
వెన్నుంగాధలు,ధర్మసూక్ష్శములు వేవేలంగబోనాడుదున్
విన్నన్ బుణ్యములబ్బు,గల్గును సుఖంబెంతేని నిక్కంబుగా
అనయము భక్తినెప్పుడిల నచ్యుతు బూజను జేయు వానికిన్
ఘనముగ సర్వ సంపదలు గట్టలు గట్టలు గాగ నిచ్చుసూ
పనిగొని దాన ధర్మములు చాలగ జేసిన నైన నీయడా
మునిగిన గాని వేకువన ముక్తిని గోరుచు నీటియందునన్
మాధవ మాసమం డవని మాధవ పూజను జేయువానికా
మాధవుడెంద మందలరి మాపును బాపము లెన్ని యుండినన్
గాధలు భక్తి తోడుతను గానము జేసిన దీర్చు కోరికల్
భూధవుడా! యెఱుంగుమిక పుష్కర నాభుని సాక తత్వమున్
చెప్పుదు నిప్పుడే వినుముచేసినపాపము ,భోగలాలసల్
దప్పకదీర్చుధర్మములు దానుగ నాచరణంబుజేయుచో
నిప్పగిదిన్ జరించ హరి యిచ్చును దప్పక శాంతిసౌఖ్యముల్
చెప్పగవిని యాప్రభువు చెప్పగగోరుదు నోమునీశ్వరా!
దానము ధర్మముల్ మిగుల దానెని జేసిన నైన గానిసూ
స్ధానము నందునన్ నతడు సంభవ మందును నంటరానిగా
నేనను మాట గాదిదియ నీరజ నాభుని నోటి మాటయే
స్నానము జేయగా దగువి శాఖపు రిక్కయె యుండు గావుతన్
వైశా ఖంబున జేయు ధర్మములు దా వేగంబుగాజేయుచున్
నీశున్ సేవను నెవ్వ డెప్పుడు దగన్ నీడేర్చినన్ వానికిన్
నీశానాధిపు మిత్రు డిచ్చునునేలాలవంగాదులన్
నాశల్ దీర్చును ధర్మమాచరణ ధీమంతుండు నౌవానికిన్:
తప్పక భక్తినిన్ నెపుడు ధార్మిక వృత్తిని బూజ జేయుచున్
దప్పికగొన్నవానికిల దాహము దీర్చగ నీర మిచ్చుచో
నప్పరమాత్ముడే మిగుల హర్షము నొందుచు నెల్లవేళలన్
దప్పక నిచ్చుగాఫలము దద్దయు దృప్తిని బొందువాడునై
[13/05, 4:39 p.m.] pochiraju subbarao: కర్మలు గొప్పగా నయిన గానదు లబ్ధిని భక్తిలేనిచో
గర్మల తోడుగా నికను గావలె భక్తియు నప్పుడే సుమా
కర్మఫలాలు చెందు భువి కన్నడు సంతస మొందుగావునన్
గర్మలు గావు ముఖ్య మిక కన్నని భక్తియె మానసంబునన్
మాధవ మాసమౌ విధులు మానక రాజ్యపు మానవాళియున్
భూధరుడా!చలించగను బుచ్చుము కానిచొ శిక్ష వేయుమా
సాధువు జెప్పగా నటుల సన్నతి మిక్కిలి జేసి నేగెనా
భూధవు డింటికిన్ నపుడు పూతమ నస్కుడు నైసుఖంబుగన్
ఏగిన వెంటనే నతడు నెన్మిది వత్సరమాదిగా జనుల్
నేగుచు జేయగా వలెను నేఱున దానము దప్పకుండగన్
లాగున నశ్వమం దలరి బ్రాకటమున్ నిడె రాజు దానుగా
నేగిరి సర్వులున్ నదికి యీతలు గొట్టుచు జేసె దానమున్
[14/05, 3:45 p.m.] pochiraju subbarao: చేయగ స్నానముల్ నదిని చేరిరి వారలు విష్ణు లోకమున్
నాయమ లోక మంతయును నచ్చెరు వాయెను లేమి కెవ్వరున్
చేయుట స్నానముల్ మఱియు జెప్పుట ధర్మము మాధవంబునన్
నాయువు వృద్ధియై చిరము హత్తును దప్పక విష్ణు లోకమున్
ధర్మము బోధజేయుటకు ధార్మిక వృత్తిని నాచరించనౌ
శర్మను బేరునంబరగు శాస్త్రము దెల్సిన బ్రాహ్మణోత్తమున్
గర్మకు సాక్షిగా నునిచె గ్రామము గ్రామము నందునన్ నికన్
ధర్మ విహీనులన్ నణచ ధాత్రిని నుంచెను బాలికాపుగా
: పదియును సంఖ్యగాగలుగు బ్రధ్నము లిచ్చుచు బంచగ్రామముల్
కదియగ నొక్క పాలకకు గారవ మొందగ నాధి పత్యమున్ ,
దదనుగుణంబుగా నిడుచు ధర్మము జేయని వారికయ్యెడన్
పదునగు శిక్ష వేయునటు పంపును నిచ్చెను ధర్మ రక్షకున్
ధర్మము నాచరించుచును ధాత్రిని గర్మను జేయగా మఱిన్
ధర్మము దప్ప కుండగను తానము జేసిన వారలెల్లరున్
నిర్మల మానసంబుననె నేరుగ జేరిరి విష్ణు లోకమున్
ధర్మజు లోకమంతయును దైన్యము నొందెను లేమి యొక్కరున్
మాధవ మాసపుంమహిమ మాటల చెప్పగరాదు గాని నా
మాధవ మౌనియేనుడివె మైనపు ముద్దను బోలు నట్లుగా
మాధవ మాస మందెవడు మారణ హోమము జేయకుంటచే
నాధవు చిత్రగుప్తు డట హాయిగ నుండెను వ్రాత లేమికిన్
గర్భా దానము నాడె కల్గిరి సుతుల్ గంజాక్షికిన్ జంటగా
దర్భా జానకి కూతురొక్కతె గనన్ దారాలసోమేశునిన్
నిర్భీతిన్ జని వాని తోడనె నటన్ నెల్లాళ్ళు జీవించుటన్
గర్భం దాల్చెనె?నేమొ యప్పుడె మఱిన్ గానంగ నట్లాయె నో
గర్భము దాల్చక పోయిన
దౌర్భాగ్యము వెంటబడగ ద్రోవది చెలికిన్
నర్భకు రాలగు నామెకు
గర్భా దానమ్ము నాడె కల్గిరి పుత్రుల్
వెలయాలే మన వంశ వృద్ధికిరవౌ ప్రేమన్ బ్రసాదించులే
వెలయాలందున మంచివారలును దావేవేలుగా నిద్ధరన్
బలుచోట్లం గలరే గదా విమల! యవ్వారిన్ దురాలాపముల్
బలుకం న్యాయమె చెప్పుమా యికను నోభామా!ముదంబే యిటన్
ఇలబి చ్చకునిగ మనలను
వెలయాలొనరించు,వంశవృద్ధిని బ్రేమన్
గలకాల మటుల గఱపుచు
వలపులలో మునుగు చుండ్రు భార్యలు బుడమిన్
మారెమ దేవళంబున సమాగతులైన నవీనులందఱున్
హారతి ధూపముల్ గనుచు హాశివ! శాంకరి! యోంయనంగ నోం
కారము తీపియై సుఖముగా మురిపించెను భక్తబృందమున్
నారయ యంతెగా మదికి హాయిని గూర్చెడుమంత్రమే సుమా
మారెమ గుడి పూజారిణి
హారతి దానిచ్చు చుండి యమ్మను ఓంయన
నారాధన మధ్యను నోం
కారము భక్తులను దీయగా మురిపించెన్
కవనము లెస్స వచ్చుట కుగాగల కార్యము బొందగోరి గౌ
రవయుత మౌనమూని త్రిపుర ద్విషు శంకరు బ్రీతి గొల్చెదన్
ప్రవిమల భక్తి తోడనిల భవ్యుని పూజను జేయుచో దయన్
నవిరళ భోగభాగ్యములు నాయువు,గీర్తిని గల్గజేయుగా
కవితల రచనకు నేగౌ
రవయుత మౌనమున శంకరు ప్రభు గొల్తున్
శివనామ జపము వలననె
భవబంధము లుడిగి మనకు పరముంగలుగున్
కలిబొలి మాట లాడుచును గర్మలు సేయక యుండి యైనరూ
కలుగలవాడె రాజు కలికాలము నందు దలంచి చూచినన్
బలుచన జేయుచుందురిక బండితు లైనను చూడకుండగన్
గలియుగ ధర్మమే యిదియ గర్వము నొందుచు విర్రవీగుటల్
పలుకుచు దీయగ నెదుటన
చులకనగా బరుల యెదుట జూచుచు నెపుడున్
బలుచన జేయు నల్లరి మూ
కలు గలిగిన వాడె రాజు కలి కాలమునన్
అడిగితివౌట చెప్పుదును రాముని పాదము సోకుట కారణంబుగా
నడవిని రాయి రూపమున హత్తుకు నుండియు నాతి రూపమున్ఋ
నడరుట చేత నిప్పుడిక హర్షకుమార! కడున్ భ యార్తియై
కడుగగ రాడులే గుహుడు కాతరుడై రఘురామ పాదముల్
రాయి నాతిగ మారుట భ్రమను నుండి
తేరు కొనగ లేకుండుట ధ్రువుడు మదిని
రామపదములు గడుగంగ రాడు గుహుడు
ప్రాణ భయములు గలిగించు భవ్యులకును
అతులిత రామణుయతన హ్లాదముగూర్చెడి యాలలామ,భా
రతిగని బ్రహ్మదేవుడనురక్తిని బొందెను వేల్పులౌననన్
శ్రుతిమయ రూపమందుటను జూచెడువారలు భక్తితోదగన్
నతులను నిచ్చుచుదిరటనవ్యతరీతిని నొందునామెకున్
చేతి వీణతోడ చిన్మయరూపుభా
రతినిగాంచి బ్రహ్మ రక్తుడయ్యె
సహజ మదియ యందచందము లెప్పుడు
రక్తి గలుగ జేయు భక్తులకును
రాముని జూచెదాకలను రమ్యశరీరుని,నద్దమందునన్
భామలు మోహమందగను బాఱెడు నీటను దీర్ఘబాహుతో
రామల మానసంబులను బ్రాకటమౌనటుచేయువాడునౌ
రాముని రామునిన్మఱియురామునిజానకిగాంచెమువ్వురన్
అద్దమందు నెదుట పెద్దమడుగులోన
రామురామురాము రమణిగాంచె
భర్త యందు సీత వలపుగొన్నకతన
చోటుచోటులందు చూచె విభుని
భక్తిని నెల్లవేళలను భవ్యునిబూజనుజేయుచుండుచో
ముక్తికి మూలకారణముపో,విషయాదుల భుక్తినిచ్చలున్
శక్తివిహీనుజేయునిల సర్వమునాశనమొందజేయుటన్
రక్తిని మానకుండగను రాముని ధ్యానము జేయగావలెన్
భక్తిని బూజించుటయే
ముక్తికి కారణము,విషయభుక్తియె తలపన్
శక్తిని నశింప జేయును
రక్తిని బూజింప మేలు రాముని పదముల్
తెలతెలవారుచుండగనె దీప్తులు వోవుచు రాహుపట్టగన్
వెలవెలబోయె భాస్కరుడు,వెన్నెలరాజునుగాంచినంతటన్
కళకళలాడె నాముఖము గాంతులు జిమ్ముచు నొక్కసారిగన్
గలువల రాజుపొంకములు గాంచెడు వారలుమోదమందురే
సంతసించిరి జనములు సంతుతోడ
చాల దినముల తదుపరితెల్లనైన
విధునిగని,భాస్కరుడువెల వెలనవోయె
రాహు వుచెఱకు జిక్కగ రహిని జెడగ
ఖగమే వాహనమైనయా యజుడువిఖ్యాతుండు లోకోద్ధరౌ
నగరాడ్ధారి యనుంగుద్రుంచి పిదపన్ నాతిన్ గృపన్ బ్రోచెలే
నగజారాతుని సంహరించుటను నానారీతి దుఃఖించియా
నగజానాధుని బ్రాణభిక్షమిడ విన్నాణంబుగావించెగా
చిగురువి లుకాని రిపు,ప
న్నగధారి యనుంగుద్రుంచి నాతిని బ్రోచెన్
మగువర తీదే విమొఱను
సుగతులు బ్రాప్తించు నటుల సూ,వర మిచ్చెన్
అవిడి యనుగ్రామ మందున
జవరాండ్రలు బొమ్మకొలువు జక్కగబెట్టన్
వివిధములగు బొమ్మలు గని
యవలీలగ జిన్నపిల్ల యశ్వము నెత్తెన్
అవరోధంబులు లేకపోవుటన నాయాచోటగానంబడన్
నవలీలన్ సుకుమారి బాలికయె తానశ్వంబు నెత్తెన్వడిన్
నవరాత్రుల్ సమయాన భామినులు నవ్యంబైన బొమ్మల్ దగన్
భవముల్గల్గగ గొల్వుదీరుదురు సౌభాగ్యంబు వెల్గొందనౌ
కాంతుని రూపమున్ మదిని కాంచుచు నేగగ తోటలోనికిన్
గాంతకు పారిజాతసుమ గంధము దుర్భరమయ్యె దోటలోన్
జెంతను నేమియున్ననిక చేష్టలులేకను మానసంబుగా
శాంతికి దూరమయ్యి తమి చర్వితచర్వణ మౌటచేన్
నలుదెసల వ్యాప్తియగునుగ బొలుపుగాను
పారిజాత గంధమ్ము,దుర్భరముసతికి
సవతిపోరుండునెడలనుసంతతమ్ము
భార్య కోరును బ్రేమను భర్తనుండి
వరమౌ భక్తిని బూజజేయగను నాబాబాకటాక్షంబనే
సిరియే మోక్షము నందసాధనమగున్ జింతించి సాధింపుమా
పరముంబొందగ నేర్చుచో సతముగుర్వాదేశ మూలంబునన్
బరగంవచ్చును రాధికా!వినుమయాఫాలాక్షునాశీసులన్
భక్తిశ్రద్ధల తోడను రక్తితోడ
దైవనామంబు బలుకుచు దినముదినము
భజన జేయుచు మెలగెడు భక్తవరుని
సిరియెమోక్షోపలబ్ధికి జీవగఱ్ఱ
పుత్రులుగారు పోకుశలవుల్ రఘురామునకంద్రు సజ్జనుల్
చిత్రముగాదె యీపలుకు శీర్షములోపల గుంజుగల్గునే
మిత్రుడు బల్కడిట్లుగను మేదిని సజ్జనులైనవారలే
పాత్రతలేక పల్కనిక బంధములుండునె?జిత్తగించుమా
ఆది దంపతు లకొమరు లరయ వినుము
కుశలవుల్ గారు,రామునికొడుకులంద్రు
కుశలవులనిల నిజమది కుమతు లగరు
వమ్ము నణచువీ రులువారు సుమ్ము బాల!
జింకలు మాంసముందినెను సింహము గడ్డినిమేసె బ్రీతిగన్
వంకర మాటలాడగను భావ్యమె నీకిది పాడియే రమా!
జింకలు గడ్డినిన్ దినును సింహము మాంసము నారగించుగా
బొంకులు బల్కగాదగునె? బుద్ధిగ దెల్విగ మాటలాడుమా